Σήμερα το πρωί είδα ένα πολύ ωραίο σκηνικό :
Στο φανάρι της Καμάρας, περίμενε υπομονετικά μαζί με τον κόσμο ένας γούφης αδέσποτος, γνωστός της γειτονιάς, σαν της φωτογραφίας τεράστιος και φουντωτός.
Ανάβει πράσινο, πάει να ξεκινήσει ο κόσμος (μαζί και ο γούφης) και υπάρχει ο κλασικός μαλάκας που πλακώνετε στα φρένα για να μην πατήσει κανέναν στη μισή διάβαση. Σταμάτησε μπροστά στον γούφη και τον τρόμαξε πολύ.
Γυρίζει ο γούφης του ρίχνει δυο τρία γαβγίσματα, ξεκινάει να περνάει και στη μέση του δρόμου που είχε ορατότητα στο παράθυρο του οδηγού σταματάει, γυρίζει προς το μέρος του και αρχίζει να του γαβγίζει πολύ περίεργα. Τον μάλωνε!!!! Δέν όρμηξε, δεν ήταν αγριεμένος, του είπε δυο τρία λογάκια και συνέχισε τον δρόμο του.
Μπράβο ρε Γούφη
:)